Een van mijn overtuigingen (of zelfs stokpaardjes) als het gaat om ‘onderwijs en technologie’ is toch wel dat succesvolle (en zinvolle) integratie van technologie in het onderwijs valt of staat met de professionele ontwikkeling van docenten. Dat geldt net zozeer voor elo’s, digiborden als voor 1:1-onderwijs of het switchen naar (bijvoorbeeld) een Mac-omgeving. Maar professionalisering betekent ook dat je in het licht van al die technologie moet kijken naar hoe je daar onderwijs mee maakt.
Voor een hoop scholen en docenten is die professionalisering echter een sluitppost. Niet alleen in financieel opzicht, maar ook in de aandacht die eraan besteed wordt. Veel professionalisering wordt afgevinkt met een aantal (vaak facultatieve) workshops of trainingen die vaak parallel wordt aangeboden aan belangrijke veragderingen, structurele overlegmomenten op de restuurtjes aan het eind van een toch al goedgevuld onderwijsdag. Vaak wordt een simpele basis- of knoppentraining voldoende geacht Jammer, want dat moet en kan anders.
En dat het anders kan heb ik de afgelopen dagen weer eens aan den lijve mogen ondervinden. Op verzoek van de Almeerse Daltonschool Helen Parkhurst heb ik een 2-daags institute georganiseerd onder naam HP iCamp. Met 15 docenten van Helen Parkhurst zijn we neergestreken in het prachtige Landgoed Drakenstein en hebben ons twee dagen helemaal ondergedompeld in het leren werken met de Mac, het maken van multimediaprojecten, leren in de 21e eeuw en het ontwikkelen van 21e-eeuwse Daltonprojecten waar al het geleerde een mooie plek in krijgt. En net als bij de ATI’s (waar dit iCamp losjes op gebaseerd was) is het ongelooflijk mooi en inspirerend om te zien hoeveel je in twee dagen tijd kunt leren als je met heel veel focus, passie, leergierigheid en vooral veel plezier (en een goede borrel) aan de slag gaat.
De school had een een halve afdeling een complete vrijdag vrij gemaakt en de deelnemende docenten hebben een vrije zaterdag geïnvesteerd. Dat is van beide partijen een behoorlijke investering en de deelnemers gaven me allesbehalve de indruk dat ze dat niet de moeite waard vonden. Ook voor mij als ‘externe’, die in de professionalisering op scholen probeert een verschil te maken, is het een genot om in zulke omstandigheden met docenten te kunnen werken en de ontwikkeling in vaardigheden en de vertaling daarvan naar innovatieve lesideeën van dichtbij te mogen meemaken. Ik hoop oprecht dat meer scholen eens hun professionalisering tegen het licht gaan houden en gaan inzien dat iCamps, TeachMeets en andere creatieve en meer persoonlijke vormen van docentontwikkeling heel erg belangrijk kunnen zijn op weg naar écht 21e-eeuwse scholen.