Hoewel ik alweer ruim anderhalve week terug ben in Nederland blijft de het Apple Teacher Institute (ATI) in het Deense Ollerup maar bij me na-ijlen. Niet dat dat vervelend is, in tegendeel zelfs. Want ik heb de gelegenheid en het voorrecht gehad om een bijdrage te leveren aan een uitzonderlijk soort professionaliseringsbijeenkomst, het soort waar we in Nederland mijns inziens te weinig tijd voor vrij maken.
Een kleine 80 docenten, leerkrachten, bibliotheek- en museummedewerkers uit Denemarken, Zweden en Groenland hebben zich 3 volle dagen, aaneengesloten gestort op het leren van en leren mét Apple-technologie. Het was bijzonder inspirerend om te zien hoe je met wat simpele opdrachten, workshops en intens begeleide mini-projecten deelnemers in zo’n korte tijdsspanne een enorme stap kunt laten maken. Een groot deel van de deelnemers aan de Deense ATI omschreef zichzelf als beginner met geen of minimale vaardigheden op het gebied van de tools in iLife. Maar als je dan de resultaten bekijkt, de filmpjes waarin de deelnemers hun idee over het toepassen van die Apple-technologie hebben gepresenteerd, dan zie je de enorme vooruitgang die ze (met elkaar) hebben gemaakt in 3 dagen tijd. Een groep heeft zelfs in ongeveer een dag tijd geleerd hoe ze een eenvoudige iPhone App moeten maken.
Ik denk niet dat ik iets heel vreemds zeg als ik beweer dat scholen in Nederland en Vlaanderen er moeite mee zouden hebben om een aantal van hun mederwerkers drie dagen te moeten missen omdat ze ergens buiten de deur gaan werken aan hun professionele ontwikkeling. Docententrainingen worden bij ons doorgaans weggestopt op namiddagen waar de ze fijn mogen wedijveren met rapportvergaderingen, stapels nakijkwerk en kinderdagverblijven die vroeg sluiten. Veel professionalisering (zeker waar het onderwijs en technologie betreft) is een soort sluitpost. En dat is zonde, want wat er dan uiteindelijk aan trainingen, workshops en ontwikkelmiddagen wordt belegd, heeft daardoor slechts een marginaal effect op de lespraktijk … en daar deden we dit soort dingen toch voor?
In Ollerup zaten we intern bij Den Frie Lᴂrerskole (een ‘vrije’ lerarenopleiding). Een lerarenopleiding die in een klein dorp buiten Svendborg is gevestigd op een kleine, parkachtige campus. Weg van allerlei ver- en afleidngen hadden de deelnemers volledig de focus op de inhoud van hun 3 dagen en waren ook volledig op elkaar aangewezen in sociaal opzicht. Dat heeft geleid tot een aantal interssante gedachtenwisselingen en samenwerkingsplannen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de glazen prima Deens bier die we daarop met elkaar hebben gedronken. Eigenlijk was het een soort schoolkamp voor leraren, waar lekker werd geleerd en prachtige dingen werden gemaakt. Ik herhaal mijn oproep uit een vorige blogpost nog maar eens: het wordt tijd dat we zoiets ook eens in Nederland op poten gaan zetten. Schoolleiders van Nederland, u kunt mij bellen.