Ik ben pissig. En behoorlijk ook. Want afgelopen week dreigde staatssecretaris Dijksma openlijk en in navolging van de De Nieuwe School ‘aan te pakken’. Eindelijk eens een écht innovatieve school die in zijn kleinschaligheid de durf heeft om achterhaalde onderwijsconcepten op de helling te zetten en nieuwe horizonnen durft te verkennen. En nog met enig succes ook want de ouders van 40 kinderen in deze bescheiden gemeente vertrouwen het onderwijs van hun kinderen aan de school toe. Hulde!
Even terug in de tijd, 4 juni 2009. Minister Plasterk (dat is dezelfde minister waarmee Dijksma samen verantwoordelijk is voor het programma Innovatiekracht Onderwijs) vertelde die dag tijdens een (hoopvol stemmende) conferentie:
Experimenten op het gebied van innovatie in het onderwijs worden de komende jaren gestimuleerd met een bedrag van 20 miljoen euro. Zijn boodschap luidde: “Durf te experimenteren. Het mag mislukken, mits er een les uit wordt getrokken en deze kennis wordt gedeeld.
Die memo heeft de staatssecretaris blijkbaar gemist, want ook zij lijkt me aan te spreken op die belofte. Niettemin rolt ze stoer publiekelijk met de spierballen en gooit ze de deur in het gezicht van een innovatieve school. Dijksma weet blijkbaar precíes hoe het Nederlandse onderwijs eruit hoort te zien en wat wel en niet mag als het gaat om innoveren en experimenteren. En dat is niet zoals het op deze innovatieve school wordt aangepakt. Ze is heel duidelijk in haar kijk op het onderwijs op De Nieuwe School:
”Dijksma acht dit in strijd met bepalingen in de Wet op het Primair Onderwijs ten aanzien van het onderwijs dat een school behoort aan te bieden en de verplichte deelname aan het onderwijs’
En dat onder het mom van kwaliteitsbewaking. In mijn ogen is dat hetzelfde als de MacDonalds verantwoordelijk maken voor de kwaliteitsbewaking van de Michelingids. Dijksma en haar ministerie laten hiermee zien dat ze weinig meer zijn dan letterknechten, voor wie de letter van de wet het hoogste goed is. Alexander Rinnooy Kan schijnt de invloedrijkste man in onderwijsland te zijn. Misschien moet hij, als voorzitter van het Netwerk Onderwijsinnovatie (link naar pdf) en de SER Dijksma er maar eens voorzichtig op wijzen dat we een crisis aan de hand hebben en dat die crisis niet alleen onze portemonne, maar ook ons onderwijs raakt.